حکمت ۴۰۲ نهج‌البلاغة(باترجمه ی منظوم)

الحکمة ۴۰۲نهج البلاغة وقال علی عليه السلام لبعض مخاطبيه،وقد تكلم بكلمة يُسْتَصْغَرُ مثلُه عن قول مثلها:لَقَدْ طِرْتَ شَكيِراً، هَدَرْتَ سَقْباً (قال الرضى:وَ الشَّكِيرُ هاهنا: اولُ مَا يَنْبُتُ مِنْ رِيشِ الطَّائِرِ قَبلَ اَنْ يَقْوَى و يَسْتَحْصِفَ وَالسَّقْبُ الصَّغيرُ مِنَ الابِلِ وَ لا يَهْدِرُ إلا بَعْدَ اَنْ يَسْتَفْحِلَ.) ـــــــــ امام به یکى از افراد که در حضورش سخن نامناسب و کوچکى گفت فرمود: پر در نیاورده پرواز کردی و به خردسالی آواز بزرگان

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها